Marius Cornelis van Houten
Marechausseeofficier Van Houten had een ongebruikelijke loopbaan. Van 1918 tot 1941 was hij belast met de beveiliging van Wilhelm II, de Duitse keizer, die naar Nederland was gevlucht. Van Houten stimuleerde de ontwikkeling van de technische recherche en legde de basis voor de internationale politiesamenwerking bij de strijd tegen de criminaliteit. Daarmee drukte hij een duidelijk stempel op de ontwikkeling van de Nederlandse politie. Hij legde de basis voor de oprichting van het Marechausseemuseum en beëindigde zijn loopbaan als directeur van het Legermuseum. Zijn vermogen liet hij na aan een fonds, dat zowel marechaussees met financiële moeilijkheden als het Marechausseemuseum ondersteunt.
Door H. Pors
